Archive for the ‘ Nederlands/Dutch ’ Category

Probleemsysteem kapitalisme


Voor velen staat de term ‘kapitalisme’ voor een markteconomie, waarin mensen goederen kunnen kopen tegen een bepaalde prijs, die wordt bepaald door het mechanisme van vraag en aanbod. Maar als dat kapitalisme is, dan willen mensen die minder positief staan tegenover dit systeem ‘de markt’ dus afschaffen. Niet gek in die zin, dat socialisten door voorstanders van een markteconomie eng gevonden worden. Voor mij echter, is het kapitalisme een stuk enger dan het socialisme.

Onzichtbare hand

Kapitalisme behelst meer dan alleen een vrije markt. Het voornaamste verschil met andere systemen is dat in het kapitalisme private partijen de productiemiddelen in bezit hebben. Zij proberen winst te maken die ze zelf mogen houden. Dit winstoogmerk en privébezit van de productiemiddelen probeert men te rechtvaardigen door Adam Smith, volgens velen de grondlegger van de moderne economie, selectief te citeren. Adam Smith zei dat het maatschappelijk belang het beste gediend zou worden door individuen die hun eigen belang nastreven. De ‘onzichtbare hand’ noemde hij dit principe. Dat Adam Smith geen aanhanger was van laissez-faire kapitalisme wordt vaak vergeten of opzettelijk achterwege gelaten. Zo waarschuwde Smith ervoor dat sommige partijen wel eens te veel macht zouden kunnen krijgen als er geen regulering zou zijn, en pleitte hij voor bescherming van de arbeiders.

Geloven wij dat het nastreven van enkel en alleen ons eigen belang, de samenleving als geheel iets te bieden heeft? Ik niet. Ik denk ook niet dat het nastreven van het eigen belang door bijvoorbeeld bankiers, de samenleving veel goeds heeft opgeleverd. En als de theorie van de onzichtbare hand zou kloppen, hoe zit het dan met de ontbossing, de uitputting van natuurlijke hulpbronnen, de toegenomen ongelijkheid en de groeiende armoede in de derde wereld? De aarde is simpelweg niet gediend bij mensen die alleen aan zichzelf denken.

Conflict

Een ander probleem met privaat bezit van productiemiddelen is, dat de macht komt te liggen bij een relatief kleine groep mensen, die beslissingen neemt over een veel grotere groep, namelijk de arbeiders. En dat terwijl zij tegengestelde belangen hebben. De bezitters van de productiemiddelen zijn uit op winstmaximalisatie, iets dat de arbeiders duur kan komen te staan. Als zij het doel van winstmaximalisatie koste wat het kost willen realiseren, zullen ze niet schromen het bedrijf te verplaatsen naar het buitenland waar arbeid goedkoper is, of het personeelsbestand drastisch te verkleinen. Ook zullen zij proberen de lonen niet te laten stijgen, of zelfs te laten dalen. Dit is dan ook gebeurd sinds de intrede van het neoliberalisme begin jaren ’80. Inkomens van de Amerikaanse huishoudens zijn de afgelopen dertig jaar gestagneerd of zelfs gedaald. Dat dit een ander belang is dan dat van de arbeider, hoef ik volgens mij niet uit te leggen.

Wat echter vaak vergeten wordt, is dat deze arbeiders tegelijkertijd ook consumenten zijn. De lonen zo laag mogelijk houden komt de economie dus niet ten goede. Zo ontstaat het probleem van tegenvallende vraag en daaruit voortvloeiende overcapaciteit. Om dit op te lossen zullen bedrijven zo snel mogelijk van hun overschot aan personeel proberen af te komen, wat het probleem alleen maar erger maakt. Want: werkloosheid leidt tot een kleiner besteedbaar inkomen, minder vraag, weer overcapaciteit en dus weer meer ontslagen. Een vicieuze cirkel dus.

Schuld

Een tijd lang hebben Amerikaanse regeringen, en in mindere mate regeringen in West-Europa, het effect van tegenvallende vraag weg weten te drukken door consumenten aan te sporen toch vooral geld te lenen. Dit hielp, en heeft eerdere recessies klein gehouden, waardoor het feest van overconsumptie kon doorgaan. Bovendien stegen de huizenprijzen tussen 2000 en 2005 in de VS zo’n 100% door het drastisch omlaagschroeven van de hypotheekrente, en in Nederland zelfs meer.

En toen ging het fout. Er waren teveel huizen gebouwd, waardoor de prijzen zakten en de rente omhoog schoot. Het besteedbaar inkomen ging omlaag, lenen werd bemoeilijkt door banken die niet meer zoveel durfden als voorheen, en een vraagcrisis was geboren. Bovendien zijn burgers spaarzamer geworden door het uitbreken van de economische crisis, wat het vraagtekort verergert.

Volgens mij is duidelijk dat de tegenstrijdige belangen van werkgevers en werknemers, één van de belangrijkste oorzaken is van de huidige economische neergang. Het aansporen van overheden om geld te lenen (gigantische hypotheken, creditcardschulden, etc.) heeft het effect van deze tegenstrijdige belangen alleen maar uitgesteld.

Bovendien hebben regeringen wel geld over voor banken, maar geen geld over voor het opzetten van projecten die werkgelegenheid bieden, zoals onderzoek naar nieuwe soorten energie, het ophogen van dijken en zoveel meer. Maar ook een beter openbaar vervoer, meer zorgpersoneel en beter onderwijs. Terwijl we best weten dat deze zaken dringend nodig zijn. Maar ja, over de publieke zaak hoor je de liefhebbers van het kapitalisme weinig.

Tijd dus, voor een alternatief!

Geschreven door: “Dutch”
12-10-2010

http://johnito.blogspot.com/2010/10/probleemsysteem.html

Vrije man met veel machtsvertoon uitgeschakeld!


Je bent je naam niet. Je naam (social security number, je nationaal nummer, rijksregisternummer, burgerservicenumer) is een coöperatie opgericht toen je ouders je lieten inschrijven in het geboorteregister. Die coöperatie maakt het mogelijk via bankschulden geld te creëren? Je officieel geregistreerde naam is dus je stroman (coöperatie, een handelsmechanisme) maar wordt niet gezien als de mens die je bent. We zijn dus allemaal gewoon papieren schuldbekentenissen?

Een vrij mens is iemand die zich ontdaan heeft van alle officiële banden. Dat vraagt héél veel moed en is niet zo gemakkelijk. Weinigen hebben de moed, laat staan kennis, om zich als méns vrij te pleiten. De coöperaties die we zijn, hebben ofwel teveel schulden of andere belangen zoals het gemak (stempelgeld, kindergeld, ziektegeld enz?), dat de machtselite creëerde ? om zich als mens vrij te maken.

René, een Nederlandse vriend van me, is zo’n moedig man die al jaren bezig is zich vrij te maken van de tentakels die hem tot coöperatie degraderen. Hij is zover dat men hem officieel niets meer kon maken. De staat verloor op die manier een geldkoe en dat vinden ze hélemaal niet prettig. Ze vonden er dus niets beter op dan hem gisteren met heel veel machtsvertoon op te sluiten in een gesloten psychiatrische instelling! De man is zo gezond als een visje en geestelijk volledig in orde. Ik ben niet de enige die dat kan getuigen. Toch vindt men voor dissidenten een vrije plaats in een psychiatrische instelling waar anderen zoveel nood aan hebben maar die daar maar niet binnen raken!

Ik breek een lans voor René omdat hij een precedent aan ‘t creëren was, zich bij deze opofferde! Waar zitten al die andere coöperaties die zich achter een écht mens willen scharen om de MENSheid weer vrij te krijgen?! Men kan als coöperatie niet verlangen dat men jou als mens gaat behandelen! Hij werd opgesloten in de gesloten afdeling van de psychiatrie in Oosterhout Nederland.

Voor wie echt meer wil weten over hoe men zich onder het juk van de machtselite der illegale geldcreëerders uit kan wrikken deze inleiding in de materie:
Free Man on the Land. Drie delen die je veel van de basis kunnen bijbrengen:



Als je Rene wilt helpen dan is hier het adres:
GGz Breburg
Muldersteeg 4
4901 ZG OOSTERHOUT NB
tav R.Vissers

http://anarchiel.com/display/vrije_man_met_veel_machtsvertoon_uitgeschakeld

Waarom bezuinigingen onterecht zijn – Dit is niet onze crisis!


Door: Chris Verweij

Ik heb geenszins de illusie dat ik hiermee iets nieuws schrijf. Dit is immers dé analyse van elke beweging die de banken oproept haar eigen crisis te betalen. Toch merk ik recent dat ik aan meerdere mensen in de persoonlijke sfeer nog wat moeite heb met het uitleggen, dus vandaar dat ik een poging ga doen het in mijn eigen woorden neer te schrijven. De noodzaak tot bezuinigen is een algemeen geaccepteerd feit geworden. De protesten richten zich voornamelijk tegen wáár er bezuinigd wordt, en nog erger, in welk land. De mening dat ‘de Grieken’ al ‘ons’ geld krijgen en daarom mede schuldig zijn aan de bezuinigingen in Nederland, geeft blijk van totale onwetendheid over de grondslag van deze rekening die nu internationaal betaald moet worden. Waar komt deze schuld nou eigenlijk vandaan? Voor die vraag moeten we kijken naar hoe het bankwezen op bijzonder slinkse wijze is georganiseerd. Het bankwezen heeft in de huidige samenleving eigenlijk 2 rollen; de eerste is de algemeen nut taak als hoeder van onze financiële infrastructuur. De betaalrekeningen, pinautomaten, overschrijfmogelijkheden, enzovoort. Een voorziening waar wij alleen dagelijks gebruik van maken. De 2e rol is voor een flink selectiever deel van de samenleving; het risiscovolle werk. Het risicovolle deel van de bank werkt vanuit het kapitalistische dogma dat het nemen van risico kan leiden tot winst of verlies, en de mogelijkheid tot verlies is de morele rechtvaardiging voor het claimen van winst. Als jij 1 euro inlegt die ofwel 0 euro kan worden, ofwel 2 euro, dan is het gerechtvaardigd volgens dit idee om de 2 euro te claimen als dat het resultaat is, want je had je euro ook kwijt kunnen raken. Geld verdienen met geld is volgens kapitalistische logica dus rechtvaardig als het risico op verlies bestaat. Maar nu de cruciale plotwending; als het nemen van risico tot winst leidt bij een bank wordt volgens deze algemeen geaccepteerde logica de winst geclaimed door de selecte private groep. De banktop, de aandeelhouders, etcetera. Leidt het nemen van het risico echter tot verlies, dan geeft echter deze groep niet thuis. Dan wordt er ineens geschermd met de 1e rol van de bank, de publieke financiële infrastructuur, en krijgt de overheid (en daarmee de burgers) de rekening van het verlies gepresenteerd, met als duidelijke consequentie dat niet betalen zal leiden tot het omvallen van de banken en haar publieke taak. Tot dusver samenvattend; banken vervullen een dubbelrol van enerzijds publiek belang dienen, anderszijds privaat belang, risico’s worden als gehele bank genomen waarbij winst terecht komt bij het private deel, maar verlies bij het publieke deel. Van links tot rechts is de politiek vervolgens gegijzeld; zelfs de linkse partijen hebben moeten instemmen met het redden van omvallende banken, omdat de consequentie zou zijn dat de publieke financiële infrastructuur mee zou omvallen. Deze analyse leidt tot de simpele conclusie dat diegenen die bij winst wel hebben geprofiteerd, maar nu bij verlies niet thuis geven, hun eigen crisis mogen gaan betalen. Daarmee samen komen uiteraard maatregelen om te voorkomen dat dit ooit nog eens kan gebeuren: splits de banken op in een deel voor de publieke taak en een deel voor de private taak. Diegenen die menen winst te willen maken, dienen ook het risico voor het mogelijk verlies te dragen. Helaas dringt dit tot weinig door. Het idee dat het terecht is dat iedereen wat inlevert heerst in dit land, en lijdzaam zien mensen toe hoe de zorg, het onderwijs, het OV en de sociale zekerheid de rekening moeten betalen voor een risico dat zij nooit genomen hebben. Laat je niet wijsmaken dat de Grieken, de Spanjaarden, de Engelsen of welk volk dan ook een andere strijd strijden. Ook zij bevinden zich in precies dezelfde gijzeling. De publieke sectoren in alle landen krijgen de rekening van het internationale bankwezen gepresenteerd. De reden dat echt links zich tegen meer geld naar Griekenland heeft gekeerd is niet omdat het Griekse volk schuldig is, maar omdat al dat geld linea recta weer doorgaat naar de banken die Griekenland net als hier een onterechte rekening voorleggen. De banken moeten hun eigen crisis betalen, en de financiële sector heeft duidelijk behoefte aan verregaande democratisering om herhaling van deze farce te voorkomen. Strijd tegen de bezuinigingen, stuur de rekening retour, en besef dat deze strijd niet tot onze landsgrenzen beperkt is. Het bankwezen is geglobaliseerd, onze enige kans ligt erin dat met het verzet ertegen ook te doen

Uitgebreid manifest


http://johnito.nl/

Hierbij een aantal overwegingen van mezelf, die ik jullie graag meegeef. Graag jullie reacties. Het zou mooi zijn om op basis van onderstaande punten te komen tot een kort manifest, of een aanpassing van het eerder geplaatste manifest. Maar aanvullingen of wijzigingsvoorstellen zijn welkom.

Zorg en Welzijn

-De menselijke maat moet leidend zijn in de zorg-en welzijnssector. Dit geldt zowel richting cliënten als personeel. Bureaucratie en overbodig (extern) management dienen teruggedrongen te worden. Quality time hoort de boventoon te voeren.

-de invloed van de farmaceutische industrie op medisch-wetenschappelijk onderzoek dient fors te worden ingedamd. Financiering van dit onderzoek dient voortaan plaats te vinden via een publiek beheerd fonds, geleid door deskundigen zonder banden met de industrie. Het fonds zal periodiek via democratische instituties geëvalueerd worden.

-mensen moeten mogen kiezen voor “alternatieve” vormen van gezondheidszorg en geneeskrachtige middelen op natuurlijke basis.Deze vormen dienen niet bij wet verboden te worden,al mag aantoonbare schadelijkheid langs juridische weg uiteraard aangepakt worden.

De reguliere gezondheidszorg, farmaceutische industrie en de alternatieve sector dient er op haar beurt voor zorg te dragen dat het voorschrijven van pillen een lagere prioriteit heeft dan het (adviserend) bijdragen aan gezondere leef-werk-en -woonomstandigheden, om de noodzaak van geneesmiddelen of dure behandelingen zo laag mogelijk te houden. Een keuze voor eender welke behandeling of geneesmiddel dan ook (zowel regulier als alternatief), hoort niet gevoed te zijn door wanhoop vanuit gebrekkige zorg of levensomstandigheden, en ook niet door gebrek aan financiële middelen van de zorgvrager.

Onderwijs

-Onderwijs, van basisschool tot universitair niveau, dient voor iedereen bereikbaar te zijn, ongeacht inkomen en maatschappelijke status. Onderwijs dient niet slechts de belangen van toekomstige werkgevers, maar hoort primair gericht te zijn op het stimuleren van creatief denken en handelen, het bijbrengen van het besef van gelijkwaardigheid tussen mensen, en het op evenwichtige wijze omgaan met natuur en milieu.

Energie en grondstoffen

-Kernenergie als vervanging voor fossiele brandstoffen dient afgewezen te worden. De bouw van een tweede reactor bij Borssele is onwenselijk, op milieutechnische, economische, sociale en veiligheidsgronden. Fukushima laat zien dat de investeringen, in de breedste zin van het woord, de maatschappelijke risico’s niet waard zijn. De vrijkomende know-how kan ingezet worden, desnoods via omscholing, in de verdere ontwikkeling van zonne-energie en windenergie. Aan landen als Venezuela en Iran worden aantrekkelijke aanbiedingen gedaan om technologie op het gebied van zonne-energie en windenergie te delen met westerse landen. In het geval van landen als Iran, mogen hier zeker eisen gesteld worden op het gebied van mensenrechten.

-de produktie en het gebruik van hennep en vlas als grondstof voor gebruiksartikelen dient gestimuleerd te worden, met inachtneming van milieutechnische veiligheidsnormen. Het moet mogelijk worden gemaakt voor kleinere lokale ondernemers om hier een rol in te spelen.

-fabrikanten van gebruiksartikelen worden van produktiefase tot afvalfase écht verantwoordelijk voor hun produkten gemaakt, dus ook voor het afval dat de consument na gebruik overhoudt. Het cradle-to-cradle principe kan hierdoor lonend worden gemaakt, en overbodig verpakkingsmateriaal wordt verliesgevend. Dit verlaagt tevens de druk op de afvalverwerking. Van de consument mag uiteraard verwacht worden actief mee te werken aan het voorkomen van verspreiding van afval in het leefmilieu.

Landbouw, veeteelt, voedsel

-de invloed van grote gentechnologiebedrijven op de voedselproductie, landbouw, veeteelt en politieke besluitvorming hoort tot nul gereduceerd te worden. Bedrijven als Monsanto dienen justitieel ter verantwoording te worden geroepen voor hun wereldwijde negatieve invloed op natuur, milieu, mens en dier. Eventuele opgelegde boetes dienen via een onafhankelijk,democratisch gecontroleerd orgaan geïnvesteerd te worden in het stimuleren van biologische en duurzame vormen van landbouw en veeteelt. Internationaal moet het zo onaantrekkelijk mogelijk worden gemaakt voor bedrijven als Monsanto om te kunnen functioneren en voortbestaan. Vrijgekomen kennis, arbeidspotentieel en technologie dient ingezet te worden in duurzame alternatieven. Waar dit het arbeidspotentieel betreft: uiteraard op vrijwillige basis.

Tevens dient er zoveel mogelijk gelegenheid geschapen te worden voor de bevolking om zelf groente, fruit en kruiden te verbouwen. De aanleg van volkstuinen wordt gestimuleerd, en bestaande complexen mogen niet bedreigd worden door infrastructurele of stedebouwkundige projecten. Indien dit niet te voorkomen is, moet er aan de volkstuinen-gebruikers een gelijkwaardig alternatief in de omgeving worden aangeboden, zonder extra kosten.

Biologische methoden dienen aangemoedigd  te worden.

Publieke sector

-geef publieke voorzieningen terug aan het publiek,behalve waar de markt aantoonbaar bewijst goedkoper, fijnmaziger en duurzamer te werken in dienst van het publiek. De belangen van aandeelhouders en private investeerders mogen nooit boven het publieke belang uitstijgen. Wij constateren dat dit lang niet altijd het geval is.

Internationale politiek, economie, mensenrechten

-geen militaire, financiële en of politieke steun aan dictaturen en regimes die de mensenrechten en het internationale recht met voeten treden. Hierbij moet benadrukt worden dat dit ook hoort te gelden voor regimes die westerse economische,militaire en geopolitieke belangen gunstig gezind zijn. Het is natuurlijk ongehoord dat Gaddafi hard aangepakt wordt , terwijl tegelijkertijd misdaden van regimes als die van Bahrain, Honduras en Saudi Arabië met de mantel der liefde worden bedekt. Dit geeft tevens aan hoe ongeloofwaardig de term “humanitaire interventie” is.

De ervaring leert dat militaire interventies meestal weinig met humaniteit te maken hebben, maar alles met grondstoffen,strategische doorvoerroutes, militair-industriële en geopolitieke belangen.

De NATO en de EU dienen veelal als beschermer van belangen van grote corporaties in de militair-industriële sector en grote multinationals. Hierbij zijn belangen van sommige politieke pressiegroepen en de industrie niet zelden met elkaar verweven.Concrete voorbeelden hiervan zijn de neoliberale grondleggers van de moderne EU (de Ronde Tafel van Europese Industriëlen) en de neoconservatieven in het geval van Irak. Een beschaafd Nederland hoort niet in zo’n organisatie of coalitie thuis.

De gedragingen van de Israëlische regering ten opzichte van het Palestijnse volk horen in de mensenrechtendiscussie geen taboe te zijn. Discussie hierover dient op zakelijke toon plaats te vinden, en staat los van onwenselijke uitingen van, of beschuldigingen van anti-semitisme in de breedste zin van het woord.

Financiële sector, corporatocratie

-Instituties als het IMF en de Wereldbank  pretenderen zich in te zetten voor ontwikkeling, vrijheid en democratisering. Hun structurele aanpassingsprogramma’s, opgelegd als voorwaarden voor het verstrekken van leningen aan naties die in nood verkeren, zijn hiermee echter lijnrecht in tegenspraak. Veelal worden regeringen gedwongen te snijden in noodzakelijke sociale en publieke voorzieningen, en het openstellen van hun markten voor multinationals die deze voorzieningen overnemen, waarbij winstbejag, en het wegsluizen van opbrengsten vanuit ontwikkelingslanden naar de corporatocratie, de boventoon voert ten koste van de publieke taken en democratische controle. Het bovenstaande geldt in zekere mate ook voor de huidige EU.

-Het financiële systeem en bankenstelsel dienen drastisch te worden hervormd.Het scheppen van geld dient uit handen van private partijen te worden genomen, en onder democratische controle te worden gebracht. Het moet mogelijk zijn om lokale geldsystemen op te zetten, wanneer blijkt dat de euro onaanvaardbare maatschappelijke schade aanricht.

-Multinationals die hun produktiefaciliteiten verplaatsen naar “lage-lonenlanden” of uitbesteden aan onder-aannemers die zich niet aan basale werknemersrechten houden, dienen hard te worden aangepakt, desnoods voor een internationaal gerechtshof. Indien zij hun faciliteiten verplaatsen, dienen de cao’s uit het land van herkomst als leidraad te fungeren. Multinationals die serieus en aantoonbaar werk maken van fair trade, het faciliteren van vakbondsactiviteiten, ecologie, uitsluiting van uitbuiting en kinderarbeid, en duurzame produktie, mogen beloond worden. Niet direct financieel, maar in natura. Als voorbeeld: bij grootschalige sportevenementen (denk aan Olympische Spelen, EK, WK, Grand Slams etc.) krijgen sportmerken die zich hieraan houden de voorkeur om als hoofdsponsor op te treden.

-op dit moment is er een internationale trend aan de gang, waarin voornamelijk mensen met lage-en middeninkomens op verschillende manieren de prijs betalen voor de financiële en economische crisis. Publieke middelen worden ingezet om banken te redden, en om bestaande financieel-economische en politieke structuren in stand te houden welke deze (en voorgaande) crises juist hebben veroorzaakt. Tegelijkertijd krijgen multinationals nog steeds belastingvoordelen, terwijl openbare voorzieningen (bijvoorbeeld bibliotheken) duurder worden of zelfs met sluiting worden bedreigd.

Alternatieven voor de angst

Het kan geen kwaad om de wereldwijde opstanden en revoluties, van Tahrir tot Wisconsin, van Griekenland tot Spanje, in dit perspectief te bekijken. De wens van de Europese Commissie (maar ook bijvoorbeeld de Amerikaanse gouverneur Walker in Wisconsin) om cao’s onmogelijk te maken en pensioenen aan te tasten ligt geheel in de lijn van deze oude machtsstructuren. Het bestaan van “bevriende” dictaturen is het ultieme gevolg van het bestaan van deze structuren. De afzetting van Mubarak en Ben Ali geeft echter hoop voor de toekomst, en verdient navolging.

Daarom is internationale samenwerking tussen de demonstrerende groepen van groot belang.

-Waar verregaande sociale en economische ongelijkheid bestaat of groeit, grijpen politici en andere “morele” gezagsdragers (bv. religieus-fundamentalistische leiders) de kans om groepen mensen tegen elkaar uit te spelen. Dit gebeurt op basis van afkomst, huidskleur en/ of religie, en ondermijnt (vaak doelbewust) de onderlinge solidariteit, en daarmee ook het verzet tegen sociale afbraak.( De auteur van dit stuk ziet persoonlijk de PVV van Geert Wilders als het meest recente Nederlandse voorbeeld.)

-De aanslagen van 11 september 2001 hebben, los van de discussies over de schuldvraag en de ware aard van de Al Qaeda-organisatie, als katalysator gediend voor illegale en op leugens gebaseerde oorlogen, alsmede het wereldwijd invoeren van wetten en regels gebaseerd op angst.

Je zou kunnen zeggen dat het eerste doel van terrorisme, namelijk een samenleving waarin besluiten worden genomen op basis van angst, behaald is. In westerse landen voeren regeringen sindsdien de ene na de andere privacyschendende maatregel in. In Nederland is het bijvoorbeeld verplicht om je vingerafdruk af te geven om een paspoort te krijgen, al zijn plannen om deze centraal op te slaan gelukkig, voorlopig, van de baan.

Tevens streven regeringen ernaar om zoveel mogelijk het internet-en telecomverkeer te monitoren. Op vliegvelden wordt je, voor het instappen, fysiek gescand alsof je bij voorbaat een crimineel bent. In de steden kun je je vrijwel niet in de publieke ruimte voortbewegen zonder op camera te worden vastgelegd. Dit zijn maatregelen die op angst zijn gebaseerd, en die niet in een vrije en open samenleving thuishoren, maar in een dictatuur. Als angst regeert, heeft het terrorisme allang gewonnen, en is de zogenaamde war on terror een slechte grap. De strijd tegen terrorisme kan alleen “gewonnen” door niet in angst en wantrouwen te leven.

Daarnaast moet erkend worden dat terreurorganisaties, (zowel staatsterreur als “rebellenbewegingen”) een aantrekkingskracht hebben op mensen die niet gehoord en gezien worden door politiek en bestuur. De strijd tegen terrorisme hoort daarom te beginnen op het stimuleren van maatschappelijke, sociale en economische gelijkwaardigheid en solidariteit, en pas in laatste instantie met geweld. Dit is op dit moment precies omgekeerd.

-Internetproviders en internetbedrijven dienen de privacy van de gebruikers van hun diensten als eerste prioriteit te zien. Het doorverkopen of doorspelen van privégegevens aan derden (zowel commerciële bedrijven als overheden), zonder expliciete toestemming van de betrokkene, en zonder de betrokkene expliciet en duidelijk te wijzen op nadelige consequenties, hoort zwaar bestraft te worden. Hierover dienen internationale afspraken worden gemaakt.

Kijk ook op de actie/evenement pagina:

11 Juni: de dag dat Nederland wakker wordt / De Nederlandse Revolutie   http://www.facebook.com/event.php?eid=208815165825444

Dutch Revolution!


We are the people who live in The Netherlands and are inspired by the Spanish revolutionary people at Spain and especially at de Dam in Amsterdam. We want to support this moment in all its sense and want to unite the people of the Netherlands to join this movement in a direct way. We want true democracy to the lowest level, from Parliament to the streets of our towns. We won’t be fooled anymore by politicians and lobby groups with only ONE concern: Money and power for the rich. We want equality, liberty and peace for everybody. We want a peaceful society with respect for all who live here. It’s our goal to do anything that is possible to support the global revolution to evolve. We can arrange this to have discussion within this groups involving this goal to chat in ENGLISH so that most of the world citizens can follow our thoughts and actions.

***********************************************************************

Wij zijn de inwoners van Nederland die zijn geïnspireerd door de Spaanse revolutiaren die zich eerst in Spanje en nu ook in de rest van Europa verzetten tegen de aanval op de ‘gewone’ burgers en een toekomst zien waarin we zonder dit a-sociale kapitalisme verder kunnen. Wij willen een waarachtige democratie tot op het laagste niveau, van Parlement tot de wijken in de steden. Wij laten ons niet langer bedriegen door politici en belangengroepen met maar één doel: Geld en macht voor de rijken. Wij willen gelijkheid, vrijheid, vrede, werk, een inkomen voor iedereen, een huis en liefde. Wij willen een vreedzame en tolerante maatschappij met respect en liefde. Het is ons doel om alles wat mogelijk is te doen om the wereldrevolutie kracht bij te zetten. We zullen dit in de eerste plaats kunnen bereiken om de discussies binnen de groep en de informatie te delen in het Engels.